امام حسین علیه السلام می فرمایند:
چون فاطمه علیها السلام از دنیا رفت، امیرالمؤمنین علیه السلام او را مخفیانه به خاك سپرد و محل قبرش را ناپدید ساخت و سپس برخاست و رو به سوى قبر رسول خدا صلی الله علیه و آله كرد و گفت: سلام من بر تو اى رسول خدا و سلام بر تو از جانب دخترت، همو كه اینك به دیدار تو آمده و از من جدا گشت و در آرامگاه تو در خاك خفت و خدا خواست كه زودتر به تو ملحق شود. یا رسول اللّه ، از فراق دخت برگزیده ات، صبرم كم شده است و از جدایى سرور ن عالم، شكیباییم را از كف داده ام. امّا تأسى به سنّت تو و غم و دردى كه از فراقت كشیدم، باعث تسلیت من (در مصیبت دخترت فاطمه) است. زیرا من خود تو را در لحد آرامگاهت نهادم و در حالى جان دادى كه سرت به سینه من چسبیده بود. آرى در كتاب خدا براى من بهترین عامل پذیرش [و تحمل این مصیبتها] وجود دارد، ما همه از آن خداییم و همه به سوى او باز مى گردیم؛ هر آینه امانت پس گرفته شد و گروگان دریافت گردید و زهرا از كفم ربوده شد. یا رسول اللّه ! اینك این آسمان نیلگون و این زمین تیره چه زشت در نظرم جلوه مى كند! اندوهم همیشگى است و شبهایم به بیدارى مى گذرد و غم و اندوه هرگز از دلم رخت برنبندد تا آن گاه كه خداوند، خنه اى را كه تو در آن جاى گرفته اى، برایم برگزیند [بمیرم و به تو ملحق شوم]. مرا غصّه اى است بس دلخراش و اندوهى كه آرام و قرار نمى گذارد؛ چه زود میان ما جدایى افتاد. شكایت خود پیش خدا مى برم. دخترت از همدست شدن امّتت در ستم بر او، به تو گزارش خواهد داد، همه ماجرا را از او بپرس و اوضاع و احوال را از او جویا شو؛ زیرا چه بسا غمهاى سوزانى در سینه اش داشت كه راهى براى شرح و بیان آنها نمى یافت ولى اكنون [به تو]خواهد گفت وخدا هم داورى مى كند و اوبهترین داوران است. اینك با تو بدرود مى گویم، بدرود وداع كننده اى كه نه خشمگین است و نه خسته و بیزار؛ زیرا اگر از این جا بروم از روى ملال و خستگى نیست و اگر بمانم به واسطه بدگمانى به وعده اى كه خداوند به شكیبایان داده است، نباشد.
الكافی : 1 / 458 / 3 ، أمالی المفید : 281 / 7 نحوه ، أمالی الطوسیّ : 109 / 166 ، بشارة المصطفى : 258 كلّها عن علیّ بن محمّد الهرمزانیّ عن الإمام زین العابدین علیه السلام ، نهج البلاغة : الخطبة 202 .
چون فاطمه علیها السلام از دنیا رفت، امیرالمؤمنین علیه السلام او را مخفیانه به خاك سپرد و محل قبرش را ناپدید ساخت و سپس برخاست و رو به سوى قبر رسول خدا صلی الله علیه و آله كرد و گفت: سلام من بر تو اى رسول خدا و سلام بر تو از جانب دخترت، همو كه اینك به دیدار تو آمده و از من جدا گشت و در آرامگاه تو در خاك خفت و خدا خواست كه زودتر به تو ملحق شود. یا رسول اللّه ، از فراق دخت برگزیده ات، صبرم كم شده است و از جدایى سرور ن عالم، شكیباییم را از كف داده ام. امّا تأسى به سنّت تو و غم و دردى كه از فراقت كشیدم، باعث تسلیت من (در مصیبت دخترت فاطمه) است. زیرا من خود تو را در لحد آرامگاهت نهادم و در حالى جان دادى كه سرت به سینه من چسبیده بود. آرى در كتاب خدا براى من بهترین عامل پذیرش [و تحمل این مصیبتها] وجود دارد، ما همه از آن خداییم و همه به سوى او باز مى گردیم؛ هر آینه امانت پس گرفته شد و گروگان دریافت گردید و زهرا از كفم ربوده شد. یا رسول اللّه ! اینك این آسمان نیلگون و این زمین تیره چه زشت در نظرم جلوه مى كند! اندوهم همیشگى است و شبهایم به بیدارى مى گذرد و غم و اندوه هرگز از دلم رخت برنبندد تا آن گاه كه خداوند، خنه اى را كه تو در آن جاى گرفته اى، برایم برگزیند [بمیرم و به تو ملحق شوم]. مرا غصّه اى است بس دلخراش و اندوهى كه آرام و قرار نمى گذارد؛ چه زود میان ما جدایى افتاد. شكایت خود پیش خدا مى برم. دخترت از همدست شدن امّتت در ستم بر او، به تو گزارش خواهد داد، همه ماجرا را از او بپرس و اوضاع و احوال را از او جویا شو؛ زیرا چه بسا غمهاى سوزانى در سینه اش داشت كه راهى براى شرح و بیان آنها نمى یافت ولى اكنون [به تو]خواهد گفت وخدا هم داورى مى كند و اوبهترین داوران است. اینك با تو بدرود مى گویم، بدرود وداع كننده اى كه نه خشمگین است و نه خسته و بیزار؛ زیرا اگر از این جا بروم از روى ملال و خستگى نیست و اگر بمانم به واسطه بدگمانى به وعده اى كه خداوند به شكیبایان داده است، نباشد.
الكافی : 1 / 458 / 3 ، أمالی المفید : 281 / 7 نحوه ، أمالی الطوسیّ : 109 / 166 ، بشارة المصطفى : 258 كلّها عن علیّ بن محمّد الهرمزانیّ عن الإمام زین العابدین علیه السلام ، نهج البلاغة : الخطبة 202 .
سه نفر هستند که هنگام دیدار با خدا از هر دری که بخواهند وارد بهشت می‌شوند
تو ,كه ,مى ,، ,اى ,خدا ,به تو ,را از ,است و ,تو ملحق ,به سوى
درباره این سایت